หาใครไปเที่ยวเมืองจีนแล้วไม่ได้ทานมันเผาในทริปนั้น ถือว่ายังไปไม่ถึงเมืองจีน เพราะไม่ว่าเราจะไปจุดท่องเที่ยวไหนๆ ก็จะมีพ่อค้าแม่ค้ามาเสนอขายมันเผา ยิ่งอากาศหนาวๆ แล้ว ยิ่งทำให้ทานมันเผาแก้หนาวได้ชะงักดีนัก

และยิ่งให้เข้าถึงความเป็นปักกิ่งมากขึ้น ก็ต้องนั่งแกะมันเผา นั่งทานไปพร้อมกับชมการแสดง กายกรรมปักกิ่ง

ซึ่งต้องผ่านการฝึกฝนอย่างหนัก

และต้องเป็นความตั้งใจอย่างแท้จริง เพราะต้องฝึกฝนกันตั้งแต่อายุยังน้อย

และความสามัคคีอย่างแท้จริง ซึ่งเราคนไทยกำลังต้องการอย่างมากในเวลานี้

ถ้าทุกพรรค ทุกฝ่าย จับมือประสานกัน ย่อมสร้างความยิ่งใหญ่ในเวทีโลก ดีกว่าการกระทำที่ไม่สร้างสรรหลังเวที

ดูจากเหวี่ยง น่าหวาดเสียว กระดูกกระเดี๊ยวหัก

รวมทั้งท่า "เลวิเทติ้ง" (Levitating) ที่กำลังนิยมอยู่ในขณะนี้

การแสดงที่อาศัยความเก่งและความกล้า

อาศัยพลกำลัง

อาศัยความพร้อมเพรียง

รอยยิ้มที่มีความสุข

เพลินกับการแสดง

อึ้ง ทึ่ง เสียว

มีให้ลุ้นอยู่ตลอด ... มันเผาในท้องเริ่มย่อยตามไปด้วย

โดยเฉพาะอย่างยิ่งการชม การแสดงมอเตอร์ไซต์ชุดนี้

ขอนำวิดีโอที่เคยถ่ายตอนชมการแสดงแบบนี้ที่เซี่ยงไฮ้ มาฝากกันแทน เพราะทริปนี้มัวแต่ถ่ายภาพนิ่งแทน

 

ทำเอาหายใจไม่ทั่วท้อง

มาปักกิ่ง หากไม่เจอสุนัขพันธุ์ "ปักกิ่ง" คงไม่ครบสูตร

หรือไม่ได้ลิ้มรส "เป็ดปักกิ่ง" คงมาไม่ถึงปักกิ่งนะซิ ถือเป็นอาหารทางภาคเหนือของจีนที่ขึ้นชื่อมากที่สุด ปรุงโดยการนำเป็ดพิ้นเมืองมาสะเด็ดน้ำให้แห้ง แล้วทาด้วยน้ำซ๊อสหวาน จากนั้นนำไปย่างด้วยฟืนไม้หอม

พ่อครัวจะจัดใส่จานโดยฝานเนื้อเป็ดเป็นชิ้นบางๆ เมื่อจะรับประทานให้ใช้แผ่นแป้งห่อเนื้อเป็ดพร้อมด้วยต้นหอมซอยและแตงกวา ... แต่ขอบอกว่า สู้เป็ดปักกิ่งบ้านเราไม่ได้เลย! ทั้งรสชาดหนังเป็ดและน้ำจิ้ม บ้านเราชนะเลิศ ... ขอบอก

พักเรื่องอร่อย พาไปช๊อปปิ้งยามค่ำคืน

มีถนนช๊อปปิ้งที่ทันสมัยไม่แพ้เมืองใหญ่ๆ

ยิ่งอากาศหนาวเหน็บเกือบติดลบ ทำเอาได้บรรยากาศยุโรปจริงๆ

พาเดินไปถึงโบสถ์แบบนี้ ไม่บอกคงไม่เชื่อว่า ที่นี่ปักกิ่ง ไม่ใช่ยุโรปนะ!

ตึกข้างๆ โบสถ์ก็เปิดไฟวิ่งสีสันสวยงาม

และข้างๆ นั้น เห็นผู้คนกำลังทำอะไรอยู่บนพื้นทางเท้า

เขาเหล่านั้นกำลัง เขียนอักษรลายน้ำ ถือเป็นศิลปะการใช้พู่กันใหญ่ที่คล้ายม๊อบถูพื้นและใช้น้ำต่างน้ำหมึก เขียนตัวอักษรลงบนทางเท้า

ชาวจีนนิยมเขียนอักษรลายน้ำ เพื่อเป็นการฝึกจิตและร่างกาย ... เขียนสวยมากๆ

หิวมั้ย! ... ขอพาไปเปิบพิสดาร เขากำลังขายอะไรกัน

มีทั้งปลาดาว, ปลาฉลาม และ หอยเม่น ... ไม่ไหวจะเคลียร์! แต่ก็น่าลองเน้อ?

ถ้าเป็นผลไม้ พอไหว ... แต่คนขายหน้าดุไปหน่อย

ขออุดหนุนขนมไปจัดปาร์ตี้ขนมเค๊กที่โรงแรมซะหน่อย ... ขอบอกว่า ราคาถูกมากๆ เมื่อเทียบกับบ้านเรา แต่เนื้อเค็กไม่อร่อย แต่รูปร่างหน้าตา สอบผ่าน!

ก่อนปิดทริป ก็แวะไป หอกลอง สร้างขึ้นใหม่ในปี ค.ศ. 1420 แทนหอเก่าที่สร้างมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1420

ใช้ตีบอกเวลาให้ข้าราชการรู้ว่าได้เวลาทำงานแล้ว

ปีนบันไดชันขึ้นมาชมกลอง 25 ใบข้างบนได้ และจะมีคนตีกลองให้ชมทุกชั่วโมง

มีร้านขายของที่ระลึก ให้ได้สลายเงินหยวน ก่อนกลับบ้านในเย็นวันนี้

อดไม่ได้ทีจะกล่าวถึงลัทธิเหมา ท่านประธานเหมาเจ๋อตง นักคิดที่มีความอดทนน้อยต่อความล่าช้าของการปฏิวัติ จึงทำให้เกิดความเสียหายบ่อยครั้ง แต่พรรคคอมมิวนิสต์ก็จัดการอย่างมีชั้นเชิง ทำให้ เหมาเจ๋อตง ยังคงเป็นวีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ของชาติ

ความนิยมในตัว เหมาเจ๋อตง ลดน้อยลงหลังการเสียชีวิตไม่กี่ปี แต่หลังทศวรรษ 1990 ความนิยมในตัวท่านก็กลับมีขึ้นมาอีก

ได้เวลากลับบ้านแล้ว พวกเราก็เดินทางมาถึงสนามบิน เพื่อเดินทางกลับในเย็นวันนี้

เป็นทริปที่สนุกสนาน ได้พบสิ่งแปลกใหม่ ยิ่งใหญ่อลังการ แบบครบรส

อีกทั้งเพื่อนใหม่ๆ ที่ร่วมเดินทางไปพร้อมกันตลอด 5 วันเต็ม แล้วพบกันใหม่ในทริปต่อไป ... จบบริบูรณ์