เคยเดินทางมาฮ่องกง 2 ครั้งก่อนหน้านี้ มองเห็นรถรางไฟฟ้า (Tram) แล่นไปแล่นมา ขณะที่เราอยู่บนรถบัส ก็นึกอยากลองนั่งดูบ้าง แต่เนื่องจากโปรแกรมทัวร์จะแน่นมาก จนไม่มีเวลามาลองนั่งดู

มาถึงทริปที่ 3 ครั้งนี้ จึงมาทำความตั้งใจให้เป็นจริง เพราะมาเที่ยวแบบลั้นลา ตามใจตัวเองแบบไม่ง้อไกด์กับเพื่อนๆ รวม 6 คน ยังไงก็ต้องหาเวลาให้ได้

ตื่นแต่เช้าหนีเพื่อนๆ มาลองนั่ง เพราะชวนแต่ละคนบอก ขอนอนพักตื่นสายดีกว่า เพราะเดินเที่ยวมาแล้ว 3 วันเต็มจนขาลาก ซึ่งค่ำนี้ต้องเดินทางกลับกรุงเทพฯ กันแล้ว 

นั่งรถไฟใต้ดินจากสถานี Jordan จากฝั่งเกาลูน ลอดใต้ Victoria Bay มาขึ้นยังสถานี Central

เดินหาสถานี ซึ่งจะอยู่กลางถนน

วิธีการขึ้น ให้ขึ้นทางท้ายของรถราง

ยังไม่ต้องจ่ายสตางค์ ซึ่งขอบอกว่า ถูกมากๆ แค่ 2 HK$ (ไม่ถึง 10 บาท)

แนะนำให้เดินขึ้นไปนั่งที่ชั้นบน และนั่งหน้าสุดได้บรรยากาศ ทำให้นึกย้อนไปถึงสมัยเด็กที่กรุงเทพฯ เคยมีรถเมล์ 2 ชั้น

ขอลองบันทึกภาพผู้โดยสาร ที่คงนึกในใจว่า บ้ารึป่าว! ไม่เคยนั่งรถรางเหรอ ถึงดูตื่นเต้นและสนุกกับการถ่ายภาพ

ก็เหมือนเวลานั่งรถบัสสองชั้น แต่นี่ หน้าต่างบานเกล็ด มีลมหนาวลอดผ่านมาให้สัมผัส

แถมได้ชมตึกระฟ้าสวยๆ ในฝั่งเกาะฮ่องกงได้เต็มที่ อย่างตึก Lippo ที่อยู่ตรงหน้า

ยกกล้องขึ้นถ่ายตึก Bank of China ขณะแล่นผ่าน ด้วยรูปทรงอาคารที่หุ้มด้วยกระจกสีฟ้า โครงสร้างเหล็กปลายแหลมคล้ายดาบสานเป็นรูปเลข 8 ตามหลักฮวงจุ้ย

เพิ่งทราบว่า การให้บริการรถรางนี้มาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1904 (กว่า 100 ปี) มีระยะทางรวมกัน 13 กิโลเมตร

ให้บริการตั้งแต่ 6 โมงเช้า ถึงเที่ยงคืน

เวลาลงให้ลงทางประตูหน้าพร้อมจ่ายค่าโดยสาร 2 HK$ สำหรับผู้ใหญ่ และ 1 HK$ สำหรับเด็ก จะจ่ายเป็นเหรียญ หรือบัตร Octopus Card ก็ได้

ถือเป็นการเดินทางที่สุดคลาสสิคของ Hong Kong

ซึ่งเคยได้ไปเห็นรถราง (Tram) ที่ซานฟรานซิสโก (San Francisco) มาแล้ว แต่ก็มีแค่ชั้นเดียว แต่ที่นั่นรถรางขึ้นลงเส้นทางลาดชัน น่าหวาดเสียวไปอีกแบบ

 

แต่มาฮ่องกง ก็ต้องเจอกับดาราฮอตจากคลิปหลุดอย่าง "เฉิน กวน ซี" คนนี้

มีจุดขึ้น-ลง ตลอดเส้นทาง แถมรถรางวิ่งผ่านไปมาตลอด รอไม่เกิน 1 นาที

ต้องหาเวลามาลองนั่งดู แค่จาก Central ไปถึง Causeway Bay ก็คุ้มแล้ว

ขอกด "ถูกใจ" (Like) ซักหน่อย

ชื่นชอบคันนี้มากที่สุด เพราะไม่มีโฆษณา และเป็นสีเขียวซึ่งเป็นสีที่ชอบที่สุด

รถหลากหลายชนิด รวมทั้งจักรยาน ก็สามารถใช้ถนนเดียวกัน

แอบฝันว่า กรุงเทพฯ น่าจะมีรถรางแบบนี้ แต่คงเป็นไปได้ยาก เพราะรถมอเตอร์ไซด์เรามีปริมาณมากเกินไป อีกทั้งเรายังขาดวินัยจราจรกันอยู่มาก

เจอฝาแฝดเข้าแล้ว

ชอบบรรยากาศ อากาศเย็นๆ ตึกสูงๆ รถไม่ติด

เพิ่มเติมสีสันให้เมือง

หรือดำขรึม ดูเท่ห์

มองเห็นรถบัสเปิดประทุนผ่านมาพอดี อยากลองนั่งบ้าง จะได้ถ่ายภาพตึกสูงแบบจุใจ

บ้านเมืองเขาไม่มีสายไฟฟ้ารกรุงรัง ไม่ทำให้รู้สึกรกสายตา เวลาถ่ายภาพเมือง

ได้เวลากลับไปที่พักแล้ว ขอแอบเป็นโชเฟอร์รถรางดูมั่ง

ถือเป็นการทำความตั้งใจไว้หลายปี ได้สำเร็จ!

ถือเป็นของขวัญคริสต์มาสอย่างหนึ่ง ที่ถูกใจตัวเองมากในปีที่ผ่านมา