มาถึงหลวงพระบาง จะต้องไม่พลาดที่จะมาเที่ยว "น้ำตกตาดกวางซี" ซึ่งในฤดูอื่นที่ไม่ใช่ฤดูฝน สีของน้ำตก จะเป็นสีฟ้าๆ เนื่องจากเป็นน้ำตกหินปูนขนาดกลาง และสวยที่สุดในหลวงพระบาง โดยมีความสูงประมาณ 70 เมตร

แต่มาเที่ยวในฤดูฝนแบบนี้ น้ำแรงมาก สีก็แดงไม่สวย แถมยังฝนตกตลอดจนกลัวว่า "กล้องถ่ายรูป ผมจะเป็นหวัด" จึงได้แค่กดแซ๊ะ! อย่างรวดเร็ว เห็นบรรยากาศโดยรอบเท่านั้น

ละอองน้ำกระจายไกลมาก จนเลนส์ชุ่มไปด้วยละอองน้ำเลย

มีสะพานเชื่อมสามารถ เดินข้ามไปอีกฝั่ง เพื่อขึ้นชมชั้นบนของน้ำตกได้ แต่ในฤดูนี้คงไม่เหมาะนัก คงจะลื่นน่าดู

ไม่เป็นไร เราก็เที่ยวชมธรรมชาติโดยรอบ ไม่ว่าจะดู "ปู" ชูกล้ามสู้ซะด้วย ... จะเห็นป้ายหลักกิโลเมตร แสดงว่าน้ำตกแห่งนี้ห่างจากตัวเมือง "หลวงพระบาง" เพียง 25 กิโลเมตร

มอสเขียวไปทั่วพื้น ราวกับปูพรม

ขออนุญาตเก็บภาพไว้ซักหน่อย เพราะเคยสะสมต้นไม้ประเภทเฟิร์นและมอส หลากหลายชนิด ชอบไม้ชนิดนี้เพราะเติบโตเร็ว ใบมีรูปทรงสวย

ระหว่างการเดินกลับมาขึ้นรถ เพื่อเดินทางต่อไปยัง "วัดพระบาท" ก็ได้ชมดอกไม้แปลกๆ สวยๆ

อย่างดอกไม้ชนิดนี้ ดูราวกับผีเสื้อ แถมยังมีหนวดยาวอีกด้วย ... แปลกจัง

เดินทางมาถึง "วัดพระบาท" หรือ "วัดญวน" ตั้งอยู่ริมแม่น้ำโขงด้านทิศใต้ของหลวงพระบาง

จุดสำคัญของวัดนี้ คือ มี "รอยพระพุทธบาท" ทางด้านหลังวัด ริมแม่น้ำโขง ที่เห็นในภาพนี้ และยังเป็นจุดที่ชมพระอาทิตย์ตกได้สวยงามมากจุดหนึ่ง ... แอบดีใจได้เห็นฟ้าเปิด หลังจากเจอฝนมาตลอดการเดินทางมาเที่ยวลาว หวังว่าพรุ่งนี้ฟ้าจะสดใส

ลวดลายของอุโบสถ จะเป็นศิลปะจีนผสมเวียดนาม ซึ่งในสมัยก่อนเจ้าอาวาสเป็นชาวเวียดนามที่อาศัยอยู่ในหลวงพระบาง และชาวบ้านที่ถวายปัจจัยร่วมบูรณะวัดส่วนใหญ่มีเชื้อสายเดียวกัน จึงเรียกอีกชื่อว่า "วัดญวน"

เราเดินทางต่อไปรับประทานอาหารเย็น และจะพาเดิน "ช้อปปิ้ง" ... ตามมาดูว่ามีอะไรน่าจับจ่ายบ้างในตอนต่อไปพรุ่งนี้ มาติดตามให้ได้นะครับ