Disable Preloader




ครั้งหนึ่งในชีวิต เราคือผู้พิชิตภูกระดึง - ซำที่ 2 : ซำบายดีแต่หนาวจัง

มาสัมผัสอากาศหนาวๆ แล้วสุขใดไหนจะเท่าการนอนในถุงนอนอุ่นๆ ภายในเต๊นท์ที่กันลมและน้ำค้างยามค่ำคืน พร้อมทั้งเฮฮาปาร์ตี้ท่ามกลางขุนเขาและป่าสน

ต้องขอชื่นชมทาง "อุทยานแห่งชาติภูกระดึง" ที่จำกัดนักท่องเที่ยวในแต่ละวันแค่ 5,000 คน โดยต้องลงชื่อจองไปล่วงหน้า ทำให้ทุกอย่างสบายๆ ไม่แออัดยัดเยียดเหมือนปีก่อนๆ

อ้าว! ชนแก้ว ... เชียร์!

รู้สึกได้เลยว่า เป็นการกินโจ๊กคัพและมาม่าคัพได้อร่อยที่สุดเท่าที่เคยกินมา

กินไปด้วย หยอกล้อไปด้วย ... อุ๊ย! เจ็บนะ ฮิๆ ... ล้อเล่น

ต้องเรียกเข้ากรงซักหน่อย ... เป็นการทำโทษ ฮิๆ

ขอ ขำขำ หน่อย! ฮ่ะฮ่า!

บรรยากาศหนาวๆ ใต้แสงแดดอุ่นๆ ขอเก๊กท่าเป็นดาราเกาหลีซักหน่อย

จะได้อินเทรนด์

มองท้องฟ้าสีคราม พร้อมต้น "สนสามใบ" สูงชะลูด และยังมีเต๊นท์สีฉูดฉาด ได้บรรยากาศดีจริงๆ

แล้วเต๊นท์ของเราหลังไหนล่ะเนี่ย เหมือนกันไปหมดเลย

แอบดูเต๊นท์อื่นเขาบ้าง เพราะเต๊นท์เราพับเก็บเตรียมลงจากภูกระดึงแล้ว

มองภาพสะท้อนผ่านแว่นตากันแดด จะมองเห็นว่าเรากำลังเก็บสัมภาระ เตรียมตัวเดินลงจาก "หลังแป"

"ประทับใจในมิตรภาพที่เหนียวแน่นยิ่งขึ้น" จากที่เราก็สนิทกันมาอยู่แล้ว ก็ยิ่งสนิทมากยิ่งขึ้น เพราะได้ช่วยกัน ผ่านความยากลำบาก ความเหน็ดเหนื่อย สู่จุดหมายปลายทางเดียวกัน

ใช้ชีวิตด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน เดินเที่ยววันละ 10-20 กิโลเมตร และยังสนุกสนานเฮฮากัน

ช่วยเหลือกัน แม้จะพบเจออุปสรรคใดๆ ... ประทับใจจริงๆ

"ประทับใจได้ชมพระอาทิตย์ตกดิน" ณ ผาหล่มสัก เป็นความงดงามที่ยากจะบรรยาย

แต่สรุปได้คำเดียวเลยว่า "ทริปนี้ OK สุดๆ เลย"

อยากให้ผู้ที่ยังไม่ได้มาสัมผัส "ภูกระดึง" แห่งนี้ ได้หาโอกาสมาท่องเที่ยว ซึ่งเชื่อว่าจะได้รับความสุข ความประทับใจ และความภูมิใจที่สามารถชนะอุปสรรค โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ... ชนะใจตัวเอง !

ภาพถ่ายจากกล้องชนิดคอมแพค : Canon PowerShot A620